جایزه‌ی‌ آکوتاگاوا معتبرترین جایزه‌‌ی ادبی ژاپن است و با قدمتی بیش‌از هشت ‌دهه به آثاری جدی در زمینه‌ی ادبیات داستانی اعطاء می‌شود. مجموعه‌داستان «ماری که لگد شد» دربردارنده‌ی شش داستان است که به این جایزه‌ی مهم دست یافته‌اند. کنزابورو اوئه در «حیوان اهلی درجه‌یک» با شرح رابطه‌ی چند کودک در یکی‌از دورافتاده‌ترین دهکده‌های ژاپن در اواخر جنگ جهانی دوم با سرباز سیاه‌پوستی که به اسارت مردان دهکده درآمده است، یکی‌از زشت‌ترین وجوه جنگ را به‌تصویر می‌کشد. تِرو میامو در «رودخانه‌ی کرم‌های شب‌تاب» روایت‌گر زندگی پسر نوجوانی‌ است که در مواجهه با مرگ پدر، احساسات فزاینده‌ی خود به یکی از دوستان دوران کودکی‌اش، و حس مسئولیت‌پذیری با چالش‌های عمیقی مواجه است. یوکو اُگاوا در «تقویم بارداری» راوی یکی از پیچیده‌ترین داستان‌ها با تم روانشناختی‌ است؛ زن جوانی شاهد و نگارنده‌ی تغییرات جسمی و روحی خواهرش در دوران بارداری‌‌اش است. او در پس ظاهری آرام افکار غریبی دارد. هیرومی کاواکامی در «ماری که لگد شد» داستان دختر جوانی را بازگو می‌کند که با لگد کردن ماری زندگی‌اش دستخوش تغییرات بسیاری می‌شود؛ مار تبدیل به زنی می‌شود و به خانه‌ی دختر می‌رود و ادعا می‌کند مادر اوست، و مدام در پی وسوسه‌ی دختر است تا او را به دنیای راحت و آسوده‌ی مارها ببرد. شون مدوروما در «قطره‌ها» داستان مرد مسنی را روایت می‌کند که پایش ناگهان متورم می‌شود و خود دچار فلج سرتاسر بدن و زبان. شکافی در شست این پا ایجاد می‌شود و آب شروع به چکیدن می‌کند. کمی بعد، نیمه‌شب‌ها ارواح سربازانی از جنگ جهانی دوم برای نوشیدن این آب به‌سراغش می‌آیند... مدوروما در این داستان به آثار مخرب جنگ بر حافظه و روان انسان‌ها پرداخته است. یوکیکو موتویا در داستان «یک ازدواج نامتعارف» به داستان زندگی زنی می‌پردازد که اجزای چهره‌ی همسرش تغییرمکان می‌دهند. یکی از دوستانش به او هشدار می‌دهد که مراقب باشد. او رفته‌رفته به انسان‌بودن همسرش شک می‌کند.