کتاب هنر عشق ورزیدن قصد دارد خواننده را متقاعد کند که باید با جدیت بسیار براى تکامل کل شخصیت خود بکوشد تا به تعیین جهت سازنده‌اى دست یابد و الا همه کوشش‌هاى او براى عشق ورزیدن بى‌نتیجه خواهد ماند. زیرا بدون عشق ورزیدن به همسایه و بدون فروتنى راستین، شهامت، ایمان و انضباط، برخوردارى از یک عشق فردى حقیقى امکان‌ناپذیر است. در فرهنگ‌هایى که صفات فوق کمیاب است، به ناچار دستیابى به استعداد عشق ورزیدن نیز دست‌آورد نادرى است. و با اینکه هر کس مى‌تواند از خود بپرسد که به راستى چند نفر ایثارکننده عشق واقعى را مى‌شناسد. دکتر اریک فروم مى‌گوید: «عشق تنها جواب عاقلانه و رضایت‌بخش به معماى هستى انسان است.» لذا، اکثر ما قادر نیستیم که استعدادهاى خود را تا سطحى که عشق واقعى به حساب مى‌آید؛ پرورش دهیم، عشقى آمیخته از بلوغ، خودشناسى، شهامت و شجاعت. او علاوه بر بررسى عشق رمانتیک که هاله‌اى از مفاهیم غلط آن را فرا گرفته است؛ عشق را از همه جهات مورد مطالعه قرار داده و عشق بین والدین و فرزندان، عشق برادرانه، عشق جنسى، عشق به خویشتن و عشق به خدا را بررسى مى‌کند. او مى‌گوید آموختن هنر عشق ورزیدن، مانند هنرهاى دیگر نیاز به تمرین و تمرکز دارد.